Σήμερα στις 20:00 στην είσοδο του τμήματος βιολογίας θα προβληθεί η ταινία "Ο εφιάλτης του Δαρβίνου" και θα ακολουθήσει συζήτηση πάνω στην ταινία.
Σύμφωνα με μια επιστημονική θεωρία, η ανθρωπότητα κατάγεται από την Αφρική, και πιο συγκεκριμένα, από την Λίμνη Βικτώρια στην Τανζανία, την μεγαλύτερη τροπική λίμνη του κόσμου.
Στο «σπίτι μας» λοιπόν, βρέθηκε το 1997 ο Αυστριακός σκηνοθέτης Hubert Sauper για να γυρίσει ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για το εμπόριο της πέρκας, την εκμετάλλευση και εξαθλίωση της τοπικής κοινωνίας, το αδυσώπητο πρόσωπο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, το εμπόριο όπλων και τους πολέμους που μαστίζουν την πιο πλούσια σε φυσικούς πόρους και πιο φτωχή σε κατοίκους ήπειρο της γης.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, «ένα απόγευμα», κάποιοι επιστήμονες από την Ευρώπη στα πλαίσια ενός «πειράματος» όπως οι ίδιοι το χαρακτήρισαν, έφεραν και έριξαν στην Λίμνη Βικτώρια έναν «γόνο» της πέρκας του Νείλου, ο οποίος εξαφάνισε περίπου 400 είδη (!) από τα οποία τα 210 τρέφονταν με απόβλητά της συντηρώντας έτσι την ζωτικότητα και την υγειινή της.
«Ο καταλληλότερος επιβιώνει», όπως έλεγε και ο Δαρβίνος.
Η αναπαραγωγή αυτής της πέρκας άρχισε να γίνεται με απίστευτους ρυθμούς με αποτέλεσμα μια ολόκληρη βιομηχανία να χτιστεί γύρω της και πλέον να μιλάμε για εξαγωγή 500 τόνων την ημέρα («That’s a lot of money!») οι οποίοι και ταΐζουν 2 εκατομμύρια Ευρωπαίους!
Την ώρα που οι κάτοικοι ζούνε με λιγότερο από 1 δολλάριο την ημέρα και πεθαίνουν κατά δεκάδες από το AIDS, τα παιδιά είναι ορφανά, σκοτώνουν και σκοτώνονται για μια μπουκιά φαί, πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, και χρειάζονται ναρκωτικά για να κοιμηθούν στον δρόμο, οι γυναίκες γίνονται πόρνες και οι ιεροκήρυκες απαγορεύουν τα προφυλακτικά γιατί τα θεωρούν αμαρτία (!) αεροπλάνα με Ρώσους και Ουκρανούς πιλότους, πάνε και έρχονται για να πάρουν τα πανάκριβα και απρόσιτα για τους ίδιους τους Αφρικανούς που τα ψαρεύουν, επεξεργάζονται και πακετάρουν φιλέτα πέρκας.
Για εκείνους, αποφάγια από τα κόκαλα και τα κεφάλια, ανακατεμένα με σκουλήκια στις χωματερές, είναι η μοναδική επιλογή φαγητού αφού και το ρύζι τους που υπάρχει σε αφθονία, είναι επίσης απλησίαστο λόγω της «επίχρυσης» τιμής του.
Η Ευρώπη δηλώνει πλήρως ικανοποιημένη και περήφανη από τις υψηλές προδιαγραφές του εργοστασίου παραγωγής πέρκας, αλλά ποιεί την νήσσαν σε ό,τι αφορά τις προδιαγραφές ασφαλείας του αεροδρομίου της Τανζανίας. Γιατί έχει πλέον γίνει κάτι παραπάνω από αποδεκτό στην τοπική κοινωνία πως τα αεροπλάνα στην πραγματικότητα δεν έρχονται άδεια.
Μεταφέρουν όπλα για να δημιουργούνται και να συντηρούνται οι συνεχείς εμφύλιοι πόλεμοι στην Αφρική· στην Τανζανία, την Ουγκάντα, το Κοκγό, την Ρουάντα.
Έτσι εξηγείται γιατί ο Πρόεδρος της Τανζανίας κριτίκαρε ιδιαίτερα αρνητικά την ταινία και τον σκηνοθέτη της ή γιατί δεν ζητάει ανθρώπινες συνθήκες ζωής για τους εργάτες και τους πολίτες του ή γιατί δεν παίρνει μέτρα για να ταϊζει πρώτα τους δικούς του και έπειτα τους Ευρωπαίους.
«Θα μπορούσα να κάνω την ίδια ταινία στην Σιέρα Λεόνε, μόνο που τότε αντί για το ψάρι θα είχαμε τα διαμάντια, στην Ονδούρα θα είχαμε μπανάνες και στην Νιγηρία ή Αγκόλα πετρέλαιο. Είναι απίστευτο: οτιδήποτε και αν είναι η ακατέργαστη πρώτη ύλη που έχει ανακαλυφθεί, συστηματικά οι ντόπιοι πεθαίνουν στην φτώχεια, οι γιοι τους γίνονται στρατιώτες και οι κόρες τους υπηρέτριες και πόρνες», αναφέρει ο Hubert Sauper, ο οποίος με όπλο μια κάμερα και την αφοπλιστική ειλικρίνεια όσων συμμετείχαν σε αυτό το εγχείρημα ξεγυμνώνει τον επίπλαστο πολιτισμό του είδους μας.
Μας θέτει στον μικρόκοσμο της Τανζανίας, μας συστήνει στην εφιαλτική πραγματικότητα της και με πλάνα συγκλονιστικά και μαρτυρίες που αξίζουν όσο χίλιες περισπούδαστες αναλύσεις, μας παραθέτει το πρόβλημα και μέχρι να πέσουν οι τίτλοι του τέλους, ο φακός έχει ανοίξει με τέτοιο τρόπο ώστε πλέον να βρισκόμαστε στον μακρόκοσμο που λέγεται Γη και Ανθρωπότητα.
«Ο Εφιάλτης του Δαρβίνου» κέρδισε μεταξύ άλλων το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ 2004 στα European Film Awards και το Europa Cinemas Label Jury Award στο Φεστιβάλ Βενετίας (2004) ενώ ήταν υποψήφιο και για Όσκαρ το 2006 το οποίο όμως έχασε από «Το Ταξίδι του Αυτοκράτορα» (La Marche de l’Empereur).
Παραγωγή: Γαλλία-Αυστρία-Βέλγιο (2004)
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Hubert Sauper
Διάρκεια: 107 λεπτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου